monumenta.ch > Ambrosius > 2 > 6 > bnf7296.38 > sectio 63 > sectio 20 > sectio 75 > 4 > sectio 17 > 112 > 26 > sectio 55 > sectio 94 > cpl894.154 > sectio 12 > A > sectio 2 > 18 > CAPUT X. > 44 > 13 > sectio 141 > sectio 14 > 4 > sectio 42 > cpl894.149 > sectio 106 > sectio > sectio 129 > 217 > sectio 12 > 3 > 19 > bnf16236.211 > sectio 66 > sectio 22 > 4 > sectio 51 > 10 > sectio 129 > 23 > sectio 1 > sectio 8 > uwbM.p.th.f.13.60 > 41 > sectio 106 > sectio 1 > sectio 161 > 11 > 32 > 14 > 11 > sectio 71 > sectio 67 > sectio 43 > 24 > bnf16236.196 > . . . > sectio 170 > sectio > sectio 39 > 2 > 16 > cpl894.195 > 62 > sectio 82 > 11 > sectio 33 > CAPUT XXXIII. > sectio 8 > CAPUT XXXVIII. De mendacio. > 2 > 12 > sectio 25 > sectio 67 > csg7.40 > sectio > CAPUT XXIII. > 7 > sectio 26 > sectio 16 > bnfGrec107.599 > 20 > 6 > bnf16236.43 > sectio 11 > sectio 104 > sectio 172 > 17 > 4 > 38 > CAPUT XLVI. > 10 > 1 > cpl894.212 > D 78 > 7 > 99 > 5 > sectio 131 > sectio 54 > CAPUT VII. > sectio 135 > bnf7296.58 > cpl894.216 > sectio 154 > 9 > sectio 120 > sectio 67 > sectio 18 > 14 > 4 > bnf7296.65 > 11 > sectio 87 > sectio 18 > bnf7296.116 > sectio 79 > 31 > sectio 73 > cpl894.201 > sectio 149 > sectio 13 > sectio 24 > 13 > sectio 1 > sectio 179 > sectio 30 > bnfGrec107.603 > sectio 37 > 9 > sectio 27 > sectio 129 > sectio 106 > 2 > 30 > sectio 139 > 16 > CAPUT V. > cpl894.138 > sectio 24 > sectio 2 > sectio 86 > 26 > CAPUT VI. > sectio 27 > 7
Cassianus, Collationes, 3, 20, VI. Interrogatio, an reminiscenda sint pro cordis compunctione peccata? <<<     >>> VIII. Multis modis ad peccatorum expiationem perveniri posse.

CAPUT VII. Responsio quousque anteriorum actuum recordatio sit habenda. SHOW LINKS TO MANUSCRIPTS SHOW APPARATUS

1 Pinufius: Interrogatio vestra, ut iam supra dictum est, non de poenitentiae qualitate, sed de eius fine proposita est, et de satisfactionis indicio, ad quam congrue (ut arbitror) consequenterque responsum est. Caeterum hoc quod de peccatorum recordatione dixistis utile satis ac necessarium est, sed adhuc agentibus poenitentiam, ut cum iugi pectoris sui contusione proclament, Quoniam iniquitatem meam ego agnosco, et peccatum meum contra me est semper; illud etiam, Et cogitabo pro peccato meo. Dum ergo agimus poenitentiam, et adhuc vitiosorum actuum recordatione mordemur, necessarium est ut ignem conscientiae nostrae obortus ex confessione culpae lacrymarum imber exstinguat; cum vero cuiquam in hac humilitate cordis et spiritus contritione defixo, atque in labore et gemitu perduranti, horum recordatio fuerit consopita, et conscientiae spina de medullis animae gratia Dei miserentis evulsa, certum est eum ad satisfactionis finem atque indulgentiae merita pervenisse, et ab universorum criminum labe purgatum. Ad quam tamen oblivionem non alias pervenitur, nisi per oblitterationem vitiorum atque affectuum pristinorum et perfectam cordis atque integram puritatem; quam sine dubio nullus eorum qui per ignaviam sive contemptum vitia sua purgare neglexerit assequitur, nisi qui gemitus atque suspiria moesta iugitate continuans omnem sordium pristinarum excoxerit labem, et virtute animi atque opere proclamaverit ad Deum: Delictum meum cognitum tibi feci, et iniustitiam meam non operui. Et Fuerunt mihi lacrymae meae panes die ac nocte; ut consequenter mereatur audire: Quiescat vox tua a ploratu, et oculi tui a lacrymis, quia est merces operi tuo, ait Dominus. Illud quoque similiter ad eum voce Domini dirigatur, Delevi ut nubem iniquitates tuas, et quasi nebulam peccata tua. Et iterum: Ego sum qui deleo iniquitates tuas propter me, et peccatorum tuorum iam non recordabor. Et ita funiculis peccatorum suorum, quibus unusquisque constringitur, absolutus Domino cum omni gratiarum actione cantabit: Dirupisti vincula mea, tibi sacrificabo hostiam laudis.